Πάνω σ’ αυτό το πρόσχαρο σκοπό (1180–1200).

Canzo

Πάνω σ’ αυτό τον πρόσχαρο σκοπό
Ταιριάζω λόγια, που τα πελεκώ
Και τα σκαλίζω τόσο τεχνικά.
Κι ο έρωτας ευθύς λάμψη χρυσή
Χαρίζει στο τραγούδι μου, που αυτή
-Προστάτρα και κυρά της αρετής-
Για να το φτιάξω γίνεται αφορμή.

Κάθε μέρα πιο ωραία τραγουδώ.
Γιατί πιστά τιμώ και υπηρετώ
Αυτής της γης την πιο όμορφη κυρά.
Δικός της είμαι, σώμα και ψυχή.
Του κρύου βοριά δεν δύνεται η πνοή
Να με παγώσει. Φλόγα καυτερής
Αγάπης μού πυρώνει το κορμί.

Με λειτουργιές το Θεό παρακαλώ
Να με σώσει απ’ τον έρωτά μου αυτό.
Καντήλια ανάβω και χοντρά κεριά,
Του κάκου· σαν μπροστάθε μου διαβεί
Ψηλόλιγνη, ξανθή, καμαρωτή,
Μπρος στη χαρά που νιώθω, όλοι της γης
Τύφλα νά ’χουν για μένα οι θησαυροί.

Την αγαπώ με πάθος, την ποθώ
Τόσο, που τρέμω μη αφορμή γενώ
Να τη χάσω. Μου πνίγει την καρδιά,
Μου δάνεισε χαρά τόσο ακριβή,
Που την ξοφλώ με διάφορο βαρύ
Δίνοντάς της γι’ αυτό, κοντολογίς,
Αφεντικό μαζί και μαγαζί.

Το σκήπτρο εγώ της Ρώμης δε ζητώ,
Ούτε να γίνω Πάπας θα δεχτώ,
Αν για τα οφίτσια αυτά πρέπει μακριά
Να ζω απ’ αυτή, που αγάπη καυτερή
Μου άναψε στην καρδιά. Μ’ ένα φιλί
Τον πόνο αν δε μου γιάνει της πληγής,
Θα με σκοτώσει και θα κολαστεί.

Για τούτο το μαρτύριο που τραβώ
Τον έρωτά μου δεν θ’ απαρνηθώ.
Αφού στην ερημιά που με κρατά
Τραγούδια αγάπης φτιάχνω εγώ γι’ αυτή.
Κι απ’ το σκαφτιά υποφέρω πιο πολύ·
Τέτοια αγάπη δεν ένιωσε κανείς,
Ούτε για την Ωντιέρνα του ο Μονκλί.

Εγώ είμ’ ο Αρνώ, του αγέρα σοδιαστής,
Που το λαγό με βόδι κυνηγώ
Και κόντρα στην παλίρροια κολυμπώ!

Μετάφραση: Σπύρος Σκιαδαρέσης

https://en.wikipedia.org/wiki/Arnaut_Daniel

http://www.trobar.org/troubadours/arnaut_daniel/arnaut_daniel_04.php